Co łączy edukację i sztukę? Czy potrzebny jest kontakt dziecka ze sztuką?
Natrafiłam na bardzo ciekawy artykuł, który odpowiada na te pytania:
"Ogólnie edukacja przez sztukę oznacza wykorzystanie wytworów
sztuki zarówno w roli przedmiotów poznania, jak też w roli środków
służących do poszerzania wiedzy dziecka, kształtowania jego umiejętności
oraz twórczej postawy. Skupia się rozważania na wybranych dziedzinach
sztuki, ograniczając się do literatury, muzyki i plastyki. Każda z owych dziedzin posiada własne środki przekazu. Charakterystycznie jest łączenie kodu muzycznego, plastycznego i literackiego, dzięki którym przybliża się dziecku wizję świata. Ta metoda łączenia przygotowuje wychowanka do krytycznego odbioru wytworów sztuki, które operuje w synkretycznym obrazem rzeczywistości. Są to
m.in. dzieła związane z kinem, teatrem oraz mass mediami.
W szczegółowych rozważaniach skupia się uwagę na wybranych dziedzinach
sztuki, ograniczając się do literatury, muzyki i plastyki. Wybór nie
jest przypadkowy, bowiem każda z tych dziedzin posługuje się swoistymi
środkami przekazu. Równocześnie pokazując dziecku możliwości łączenia
kodów literackiego, muzycznego i plastycznego przybliżamy mu
zintegrowaną wizję świata, przygotowujemy do krytycznego odbioru
wytworów sztuki, operujących synkretycznym obrazem rzeczywistości. Są to
m.in. dzieła związane z kinem, teatrem oraz mass mediami.
Szczególnie charakterystyczną cechą sztuki jest to, że każde dzieło wyzwala określone emocje.Organizowana przez nauczyciela praca z dziećmi wokół sensu dzieła
pozwala na wykorzystanie uczucia do uczenia się - zgodnie z zasadą
edukacji afektywnej. Emocje pojawiające się w toku recepcji dzieła można
nazwać, co łączy się z kształceniem samoświadomości, czyli zdawaniem
sobie sprawy z występujących emocji. Z kolei organizowanie sytuacji
dydaktycznych, związanych z elementami dzieła wyzwalającymi określone
emocje, pozwala na wtórne wyzwolenie emocji poprzez refleksję myślową.
Tym sposobem można kształcić zdolności związane z inteligencją
emocjonalną, warunkujące radzenie sobie z niepowodzeniami i harmonijne
współżycie z innymi ludźmi.Dzieła z zakresu literatury, muzyki, plastyki - choć operują różnymi
środkami - łączy określony system wartości, które ogólnie decydują o
kulturze człowieka i jego miejscu w grupie społecznej.
Ogólnie można stwierdzić, że w edukacji przez sztukę - bez względu na
to, czy chodzi o dzieło literackie, muzyczne czy plastyczne - występują
sytuacje związane z rozszerzaniem zakresu wiedzy dziecka oraz
usprawnianiem systemów poznawania świata, co łączy się z kształtowaniem
twórczej postawy. Charakteryzuje się ona otwarciem ku światu, budzi
potrzebę świadomego wyboru motywacji i wartości, inspiruje do
nowatorskich działań. Edukacja przez sztukę spełnia więc warunki
harmonijnego rozwoju dziecka. Istotne jest to, że dzieło pozwala na
kształcenie wyobraźni dziecka, wyzwala jego fantazję, która ułatwia mu
budowanie realnego świata własnych wartości, stosunku do innych ludzi i
przyrody.
W edukacji przez sztukę główną uwagę zwraca się na praktyczną stronę
recepcji dzieł artystycznych oraz na ich wykorzystanie jako inspiracji
własnej twórczości uczniów. W jej toku znajduje się też miejsce na
kształcenie emocjonalne, oparte na poznawaniu pojęć z tej dziedziny.
Uznajemy, że w klasach I-III należy ograniczyć program wiedzy o sztuce
do niezbędnych pojęć, którymi można posługiwać się podczas działań
praktycznych, bez potrzeby ich definiowania. Z zakresu literatury są to:
bohater (czyli postać pierwszoplanowa), postacie drugorzędne i
epizodyczne, narrator, zdarzenie, czas i miejsce akcji, metafora,
opowiadanie, opis, dialog, sprawozdanie, wiersz, bajka, baśń. Odnośnie
do muzyki występują pojęcia związane z: tworzywem i jego cechami -
dźwięk, cisza, szum, szmer; elementami dzieła muzycznego - rytm, metrum,
tempo, melodia, harmonia, dynamika, artykulacja, frazowanie,
kolorystyka, struktura formalna; obsadą wykonawczą - utwór solowy,
kameralny, symfoniczny; rodzajem instrumentarium - utwór wokalny,
wokalno-instrumentalny, instrumentalny; charakterem utworu - poważna,
rozrywkowa, młodzieżowa, jazzowa. Z plastyką łączą się pojęcia ogólnie
związane z obrazem: linia, kształt, plama barwna, bryła, walor, faktura,
gama barwna, rytm, akcent, figura, tło, perspektywa."
autor:
Maria Guśpiel, Jerzy Dyląg, Robert Małoszowski
Szerszy materiał znajduje się na:
http://www.wsp.krakow.pl/konspekt/konspekt7/reformao.html
Większość z nas będąc dzieckiem próbowała artystycznych kroków jakie wykonują baletnice. Ja tak robiłam. Dziś mnie tknęło, by taką baletnicę wykonać,ale z drutu i papieru. Mam nadzieję,że się Wam spodoba i sami je wykonacie.
Pomyślałam, że dziś Wam przybliżę technikę akrylową. Zainteresowałam się nią tak naprawdę jakiś miesiąc temu. Wcześniej moja pasja była skierowana na farby olejne. Technika akrylowa jest prostsza od olejnej. (Ps. Zawsze robię sobie pod górkę ;D )
Na rynku mamy wiele marek farb akrylowych - te najbardziej popularne i
tanie to Start i Policolor marki Maimeri, oraz Master i Classico. Zaletą farb jest to iż można je rozcieńczać wodą i nie potrzeba specjalnych rozpuszczalników do mycia pędzli. Niestety mają jak dla mnie jedną wadę- szybko schną (dla innych może to być zaleta). Ciężko jest mieszać farby na płótnie (w tym przypadku daje plus farbom olejnym). Można wydłużyć czas schnięcia farb, używając specjalnego medium wydłużające schnięcie do akryli (zakupić go można w sklepie plastycznym). Przy stosowaniu tych farb należy pamiętać o tym by nie zniszczyć sobie pędzli, gdyż zaschnięta farba akrylowa jest twarda i dobrze się trzyma, co powoduje iż pędzel jest niemal nie do odzyskania.
Do akryli stosuje się przeróżne pędzle. Można malować miękkimi, jak
również twardymi szczeciniakami. Polecam wypróbować różne pędzle i dostosować je według własnych preferencji. Ja bardzo lubię pędzle nylonowe. 
Mężczyzna i kobieta kontemplujący księżyc 
Co to jest pastel?
