Caspar David Friedrich

Moim ulubionym malarzem którego cenię jest Caspar David Friedrich. 
 

Był najwybitniejszym malarzem niemieckiego romantyzmu. Urodził się 5 września 1774 r. w Greifswaldzie, w Niemczech w rodzinie wytwórców świec i mydła. Jego rodzicami byli Adolph Gottlieb Friedrich i Sophie Dorothei Bechly. Caspar miał dziewięcioro dodzeniństwa.

W dzieciństwie przeżył rodzinną tragedię. Gdy miał 7 lat, zmarła jego matka, a 6 lat później zginął jeden z jego braci, ratując go po wypadku w czasie jazdy na łyżwach. Miał surowego ojca, który wychowywał go w duchu protestanckim. Zaczął  interesować się tematyką śmierci, Boga i żywiołów. 

Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Kopenhadze, 

a następnie w Dreźnie.Początkowo kopiował obrazy, widoki  oraz  wykonywał scenki rodzajowe. Z czasem pod okiem najlepszych malarzy uczył się szkicowania modeli i rysowania otaczającej rzeczywistości.

Znany stał się dzięki namalowanym przez siebie w 1802 roku w Dreźnie obrazom w sepii. Zdobyły one pierwsze miejsce na konkursie Weimarze.

Popularność zyskał dzięki namalowanym przez siebie w 1802 r. w Dreźnie obrazom w sepii.

Poza obrazami w sepii malował również pejzaże, sceny rodzajowe oraz portrety.

 Poślubił  25-letnią Christianę Carolinę Bommer, z którą miał troje dzieci.Poznał ją kilka miesięcy wcześniej.  W czasach popularności jego dzieła oglądał nawet car Mikołaj I Romanow. Wkrótce jednak artysta stracił popularność. Był krytykowany, gdyż jego pejzaże stawały się coraz bardziej staromodne w odczuciu krytyków.

 Od 1824 roku jego  stan zdrowia zaczął się pogarsza. Jego stosunek do ludzi się zmienił, stał się szorstki w obyciu. Doznał  dwukrotnego udaru mózgu i paraliżu, po drugim nie był już w stanie pracować. Był w bardzo złym stanie psychicznym. Zmarł 7 maja 1840 r. w Dreźnie.

Twórczość

Caspar David Friedrich zasłynął przede wszystkim swoimi pejzażami. Nastrój tych obrazów wyróżnia się łagodnością, przyroda natomiast przedstawiana jest jako wszechwładna, majestatyczna, budząca respekt odbiorcy.

Jeden z moich ulubionych obrazów

Mężczyzna i kobieta kontemplujący księżyc  

1830-1835, (Galeria Narodowa, Berlin). Powstał 10 lat później po Dwóch mężczyznach kontemplujących księżyc.  Męską postać zastąpiła kobieta prawdopodobnie żona Friedricha Caroline. Zarówno dwóch mężczyzn, jak i kobietę z mężczyzną łączą bliskie więzy. Postać z lewej strony opiera się na ramieniu swego towarzysza. Znajdujący się w centrum kompozycji księżyc uosabia romantyczną tęsknotę za czymś co nieosiągalne. Uosabia wieczną tajemnicę, faustowskie dążenie do poznania tajemnicy życia i śmierci. Księżyc fascynował Friedricha, czemu dał wyraz w licznych jego obrazach. Loty w kosmos były marzeniem. Co znajduje się na księżycu? Czym on jest? Przez swój koloryt przepełniony jest tajemniczością-zieleń, róż i czerń. Każdy szczegół jest ważny oraz namalowany we właściwym miejscu. Ludzie komentujący księżyc namalowani zostali z lewej strony. Stąd widać najlepiej. Drzewo jest wygięte byśmy mogli również wziąć udział w kontemplacji. Ludzie są ustawieni tyłem do nas. Dzięki temu nikt, nikomu nie przeszkadza, Nie wiedzą, że w tej kontemplacji nie są sami. Nam zaś nie przeszkadzają ich spojrzenia.

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Caspar_David_Friedrich