Moim ulubionym malarzem którego cenię jest Caspar David Friedrich.
Był najwybitniejszym malarzem niemieckiego romantyzmu. Urodził się 5 września 1774 r. w Greifswaldzie, w Niemczech w rodzinie wytwórców świec i mydła. Jego rodzicami byli Adolph Gottlieb Friedrich i Sophie Dorothei Bechly. Caspar miał dziewięcioro dodzeniństwa.
W dzieciństwie przeżył rodzinną tragedię. Gdy miał 7 lat, zmarła jego matka, a 6 lat później zginął jeden z jego braci, ratując go po wypadku w czasie jazdy na łyżwach. Miał surowego ojca, który wychowywał go w duchu protestanckim. Zaczął interesować się tematyką śmierci, Boga i żywiołów.
Studiował
na Akademii Sztuk Pięknych w Kopenhadze,
a następnie w Dreźnie.Początkowo kopiował obrazy, widoki oraz wykonywał scenki rodzajowe. Z czasem pod okiem
najlepszych malarzy uczył się szkicowania modeli i rysowania
otaczającej rzeczywistości.
Znany stał się dzięki namalowanym przez siebie w 1802 roku w Dreźnie obrazom w sepii. Zdobyły one pierwsze miejsce na konkursie Weimarze.
Popularność
zyskał dzięki namalowanym przez siebie w 1802 r. w Dreźnie obrazom w
sepii.
Poza obrazami w sepii malował również pejzaże, sceny rodzajowe oraz portrety.
Poślubił 25-letnią Christianę Carolinę Bommer, z którą
miał troje dzieci.Poznał ją kilka miesięcy wcześniej. W czasach popularności jego dzieła oglądał nawet
car Mikołaj I Romanow. Wkrótce
jednak artysta stracił popularność. Był krytykowany, gdyż jego pejzaże stawały się coraz bardziej staromodne w odczuciu krytyków.
Od 1824 roku jego stan zdrowia zaczął się pogarsza. Jego stosunek do ludzi się zmienił, stał się szorstki w obyciu. Doznał dwukrotnego udaru mózgu i paraliżu, po
drugim nie był już w stanie pracować. Był w bardzo złym stanie
psychicznym. Zmarł 7 maja 1840 r. w Dreźnie.
Twórczość
Caspar
David Friedrich zasłynął przede wszystkim swoimi pejzażami. Nastrój tych
obrazów wyróżnia się łagodnością, przyroda natomiast przedstawiana jest
jako wszechwładna, majestatyczna, budząca respekt odbiorcy.
Jeden z moich ulubionych obrazów
Mężczyzna i kobieta kontemplujący księżyc
1830-1835,
(Galeria Narodowa, Berlin). Powstał 10 lat później po Dwóch mężczyznach
kontemplujących księżyc.
Męską postać zastąpiła kobieta prawdopodobnie żona Friedricha Caroline. Zarówno
dwóch mężczyzn, jak i kobietę z mężczyzną łączą bliskie więzy. Postać z lewej
strony opiera się na ramieniu swego towarzysza. Znajdujący się w centrum
kompozycji księżyc uosabia romantyczną tęsknotę za czymś co nieosiągalne.
Uosabia wieczną tajemnicę, faustowskie dążenie do poznania tajemnicy życia i
śmierci. Księżyc fascynował Friedricha, czemu dał wyraz w licznych jego obrazach.
Loty w kosmos były marzeniem. Co znajduje się na księżycu? Czym on jest? Przez
swój koloryt przepełniony jest tajemniczością-zieleń, róż i czerń. Każdy
szczegół jest ważny oraz namalowany we właściwym miejscu. Ludzie komentujący
księżyc namalowani zostali z lewej strony. Stąd widać najlepiej. Drzewo jest
wygięte byśmy mogli również wziąć udział w kontemplacji. Ludzie są ustawieni
tyłem do nas. Dzięki temu nikt, nikomu nie przeszkadza, Nie wiedzą, że w tej
kontemplacji nie są sami. Nam zaś nie przeszkadzają ich spojrzenia.
źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Caspar_David_Friedrich
Większość z nas będąc dzieckiem próbowała artystycznych kroków jakie wykonują baletnice. Ja tak robiłam. Dziś mnie tknęło, by taką baletnicę wykonać,ale z drutu i papieru. Mam nadzieję,że się Wam spodoba i sami je wykonacie.
Pomyślałam, że dziś Wam przybliżę technikę akrylową. Zainteresowałam się nią tak naprawdę jakiś miesiąc temu. Wcześniej moja pasja była skierowana na farby olejne. Technika akrylowa jest prostsza od olejnej. (Ps. Zawsze robię sobie pod górkę ;D )
Na rynku mamy wiele marek farb akrylowych - te najbardziej popularne i
tanie to Start i Policolor marki Maimeri, oraz Master i Classico. Zaletą farb jest to iż można je rozcieńczać wodą i nie potrzeba specjalnych rozpuszczalników do mycia pędzli. Niestety mają jak dla mnie jedną wadę- szybko schną (dla innych może to być zaleta). Ciężko jest mieszać farby na płótnie (w tym przypadku daje plus farbom olejnym). Można wydłużyć czas schnięcia farb, używając specjalnego medium wydłużające schnięcie do akryli (zakupić go można w sklepie plastycznym). Przy stosowaniu tych farb należy pamiętać o tym by nie zniszczyć sobie pędzli, gdyż zaschnięta farba akrylowa jest twarda i dobrze się trzyma, co powoduje iż pędzel jest niemal nie do odzyskania.
Do akryli stosuje się przeróżne pędzle. Można malować miękkimi, jak
również twardymi szczeciniakami. Polecam wypróbować różne pędzle i dostosować je według własnych preferencji. Ja bardzo lubię pędzle nylonowe. 
Mężczyzna i kobieta kontemplujący księżyc 
